लग्नासाठी जॉब...

रितेश, माझ्या ऑफिस मधला एक मुलगा... थोडा वेगळाच... सभ्य, आज्ञाधारक (आजकालच्या तरुणांपेक्षा जास्तच), थोडा emotional, देवावर प्रचंड श्रद्धा... अकोला चा आहे , इथे नोकरी साठी घर घेऊन राहतो एकटाच.... सगळ्यात जास्त अश्चर्य या गोष्टीचं वाटलं की तो स्वतः चा डबा स्वतः बनवून आणतो अणि रात्री सुद्धा स्वतः बनवून खातो ... त्यात त्याला बरेच वेगवेगळे पदार्थ सुद्धा येतात... मला कौतुक वाटलं...

एकदा जेवताना सहज कोणी म्हणलं,
"याचं लग्न झालं की बायकोची मजा आहे... हा खूप मदत करेल..."
तो पण बोलला, "हो करावीच लागेल, जॉब करून घर कसं सांभाळणार ना मग?"

तेव्हा काही लोक हसले, त्यात काय तू मुलगा असून बायकांची कामे करतो ही भावना... काहीजणांनी तर तसं स्पष्ट बोलून पण दाखवलं... एक मुलगा म्हणाला,

"बायकोला अजिबात सांगू नको तुला स्वैपाक येतो नाहीतर ती तुलाच सगळे करायला लावेल."

काही महिन्या नंतर परत हाच विषय झाला...
यावेळी त्याची प्रतिक्रिया, "मी नाही करणार काही काम. मी हे केलं तर ती काय करेल दिवसभर घरी? तिला काही काम नको का?"

"अरे पण तू नोकरी करणारी बायको करणार होता ना..."

"नाही, घर सांभाळणारी करेन"

जाऊदे, बदलले असतील त्याचे विचार, priority असेल आता वेगळी....

मागच्या आठवड्यात तो घरी जाऊन आला, कुणीतरी त्याला चिडवले,
"मुलगी पाहायला गेला होता का?"

" नाही रे. आधी आई बाबा पसंत करतील मग मी जाऊन पाहीन." (कुणी काही मजेत बोलले तरी तो सिरियस reply देतो)

"अरे, पण तुला पसंत पडणे जास्त महत्वाचं आहे ना... शेवटी तुझ्या सोबत राहणार ती."

"नाही, मी फक्त लग्न होईपर्यंत जॉब करणार आहे. त्यानंतर घरी जाऊन शेती करेन."

" तिला लग्नाआधी ते सांग म्हणजे झालं " एवढे बोलून आम्ही हात जोडले... 🙏🏻🙏🏻🙏🏻